Η ίαση του καρκίνου του μαστού περνά από το χειρουργείο. Στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι να αφαιρεθούν ο όγκος και οι παρακείμενοι ιστοί και να ελεγχθεί αν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί.
Οι χειρουργικές επεμβάσεις όμως δεν είναι οι ίδιες με το παρελθόν. Ενώ στα τέλη του 19ου αιώνα καθιερώθηκαν οι ριζικές μαστεκτομές, με την πάροδο των ετών οι ριζικές επεμβάσεις έδωσαν τη θέση τους στις πιο συντηρητικές, αφού τα αποτελέσματα από τις τελευταίες ήταν πολύ ικανοποιητικά και η σωματική και ψυχολογική νοσηρότητα μειωνόταν μέσω αυτής της επιλογής.
Οι συνήθεις επεμβάσεις
Οι συνήθεις χειρουργικές επεμβάσεις για την θεραπεία του καρκίνου του μαστού είναι η ογκεκτομή και η μαστεκτομή.
Στην ογκεκτομή αφαιρείται ο όγκος και ένα μικρό τμήμα του παρακείμενου υγιούς ιστού. Η επέμβαση εφαρμόζεται κατά κύριο λόγο σε μικρού μεγέθους όγκους.
Στη μαστεκτομή αφαιρείται όλος ο ιστός του μαστού, από τους λοβούς, τους γαλακτοφόρους αδένες και τον λιπώδη ιστό μέχρι τη θηλή και την περιοχή γύρω από αυτή. Στις περιπτώσεις έγκαιρης ανίχνευσης του καρκίνου, μπορεί να αφαιρεθεί και να διατηρηθούν παράλληλα οι ιστοί του μαστού. Σήμερα οι συνηθέστερες επιλογές για τη χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού είναι η ογκεκτομή, συνδυασμένη και με ακτινοθεραπεία, και η μερική μαστεκτομή.
Η μετεγχειρητική θεραπεία
Μετά την εγχείρηση που θα επιλεγεί, μπορεί να χρειαστεί μια σειρά θεραπειών, η οποία θα εξαρτηθεί από τα ευρήματα της ιστολογικής εξέτασης. Συνήθως η μετεγχειρητική θεραπεία περιλαμβάνει ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία και ορμονοθεραπεία. Το είδος της θεραπείας μετά την εγχείρηση εξαρτάται από τον τύπο καρκίνου, το στάδιο και τον βαθμό του, αλλά και από την ευαισθησία των καρκινικών κυττάρων στις ορμόνες.
Ειδικότερα, η ακτινοθεραπεία είναι συμπληρωματική των χειρουργικών επεμβάσεων, όπως η ογκεκτομή ή η μερική μαστεκτομή, ενώ μπορεί να γίνει και μετά από ριζική μαστεκτομή, όταν συντρέχουν ειδικοί λόγοι. Κάποιες φορές χορηγείται και προεγχειρητικά, ώστε να μειώσει το μέγεθος ενός μεγάλου όγκου, προκειμένου να διευκολυνθεί το χειρουργείο.
Η χημειοθεραπεία έχει ως στόχο να καταστρέψει κύτταρα που έχουν ξεφύγει από τον αρχικό όγκο. Χορηγείται συνήθως ενδοφλεβίως σε κύκλους. Σε ορισμένες περιπτώσεις η χημειοθεραπεία γίνεται και προεγχειρητικά, για τους ίδιους λόγους με την ακτινοθεραπεία.
Η δε ορμονοθεραπεία μπορεί να γίνει μόνη ή σε συνδυασμό με μία από τις άλλες δύο και χορηγείται συνήθως από το στόμα.